Czy nie ma ucieczki euro

Jak ostatnio rozważałem, koszty i ryzyko związane z utrzymaniem strefy euro już teraz są ogromne i wciąż rosną. Czy możliwe jest zatem wyjście z tej strefy? Jak podpowiada intuicja, powinno to być tak łatwe jak wejście do niej. Dołączenie do i odejście z klubu powinny być tak samo proste. To przecież wyłącznie odwrócenie tego, co zostało wcześniej zrobione. Wiele popularnych artykułów omawia perspektywy wyjścia ze strefy krajów takich jak Grecja czy Niemcy. Inni jednak twierdzą, że taki krok spowoduje poważne problemy. Niektórzy autorzy utrzymują, że te problemy mogą uczynić wyjście ze strefy euro praktycznie niemożliwym.

Traktat z Maastricht nie opisuje procedury wyjścia z Europejskiej Unii Monetarnej. Dlatego kilku autorów utrzymuje, że odejście od euro skutkowałoby zerwaniem traktatów. W dokumencie roboczym Europejskiego Banku Centralnego. Anthanassiou pisze, że państwo odchodzące z EMU musiałoby także odejść z UE. Ponieważ Traktat Lizboński pozwala na taki krok, jest to jedyne rozwiązanie umożliwiające odrzucenie euro. Rozwiązaniem tego problemu prawnego mogłoby być wyjście z EMU i UE oraz ponowne, natychmiastowe wejście do UE. Taka procedura może być uzgodniona wcześniej. W przypadku takich państw jak Niemcy, które są płatnikami netto, nie byłoby żadnych problemów z ich natychmiastowym przyjęciem do Unii.

W każdym razie odniesienie do Traktatu z Maastricht podczas dyskusji o prawnej możliwości wyjścia ze strefy jest intrygujące, gdyż Traktat, a zwłaszcza klauzula zakazu ratunku finansowego, już został naruszony przez dotacje dla Grecji, Irlandii i Portugalii. Europejski Instrument Stabilności Finansowej z powodzeniem zabezpiecza spłaty wierzytelności innych państw, nie wspominając o planach emisji euroobligacji.